1Hafta1Ayet.com

ALLAH YARDIMCILARI OLSUN. BİR KEZ DAHA ŞÜKRETMENİN ÖNEMİNİ ANLADIM .ALLAH RAZI OSUN.

Allah'ım sen şükür etmeyen kalplerle zikir etmeyen dillerle bu görüntüleri görüpte ibret almayanlarla bizleri imtihan eyleme Ya RABBİ!.....

bunları görünce içim titredi bizlerde çocuklarımıza birşeyler beğendiremiyoruz

Es Selamün Aleyküm! Hiçbir yorum yapacak gücüm yok.Nijeryadaki müslüman kardeşlerime maddi yönden destekte bulunmak istiyorum.Onlara bu desteği ulaştıracak bir adres veya hesap nosu veririseniz mutlu olurum.Rabbim günahlarımıza kefaret eder inşallah.Bu tür yayınlarda emeği geçen tüm müslüman vabi ve kardeşlerimize teşekkür eder,saygılar sunarım.Selam ve dua ile

Halimizden şekva etmek yerine kavli ve özellikle de fiilî şükür etmemiz elzemdir. Zaman zaman insanın düşünmesi, tefekküre dalması, çevresini temaşa etmesi kendine gelmesi ve haline şükretmesi için gereklidir. Ancak böyle yaparsa maddi hırs içinde kaybolmaktan, daha fazlası için her şeyi mübah görmekten berî olacaktır. Dahası paylaşmak ve insanların imdadına koşmak için çırpınacaktır. Ne varki fani dünyanın fani işleriyle o kadar meşgul oluyoruz ki, ne düşünebiliyoruz ne de çevremizdekilere duyarlı olabiliyoruz. Hep kendimizi düşünüyor, maddi hırs içinde kayboluyoruz. Halbuki nefes alışımız için bile şükür borçluyuz. Sizinle kısa ancak ibretlik bir hikaye paylaşmak istiyorum:

Adamın biri fakirliğinden hep şikayetçi olur, bu yüzden ayağındaki ayakkabılarını yenileriyle değiştiremediğinden yakınıp dururmuş. Günlerce şikayeti devam etmiş. Derken birgün yolda giderken evinden kollarına girmiş iki adam eşliğinde dışarı çıkartılan birini görmüş. Dikkat kesilmiş. Bir de ne görsün, adamın bacakları yokmuş. O an kafasına dank etmiş. Kendinden utanmış. Baksana şu düştüğüm hale, adamın ayakkabı giyecek ayakları yok, bense ayaklarımın oluşuna şükredeceğime eski ayakkabılarımı yenisiyle değiştiremediğim, yeni ayakkabı alamadığım için söylenip duruyor, halimden şikayetçi oluyorum, demiş.

Çoğumuz bu kişinin düştüğü içler acısı durumdayız. Hep şikayetçi olup dururuz. Halbuki şükredecek, şükretmemizi gerektiren bir çok neden var bizler için. Mesela gözlerim görüyor, kulaklarım duyuyor, konuşabiliyorum, düşünüyorum, yürüyebiliyorum, yiyebiliyorum.... İşte dostlar sahip olduklarımız olamadıklarımızdan daha değerli. Sahip olduğumuz değerlerin kıymetini bilsek ve her daim kavli ve özellikle de fiîlî şükür içinde olsak ne iyi ederiz. Saygılarımla!